Welke vragen stelt u uw loodgieter?

Niet schrikken van bovenstaande vraag. Dit artikel gaat over beleggen en hoort bij Compare Consult. Deze vraag, maar dan in het jargon van de belegger, kunt u, als particuliere investeerder, sinds vandaag stellen aan uw bank, accountmanager of vermogensbeheerder.

Vol trots hebben diverse brancheorganisaties de consumentenbrief  ‘Welke vragen stelt u over het beleggingsbeleid?’ ontwikkeld en gepresenteerd. Eén A4-tje met allerlei vragen om u als particuliere belegger een beter beeld te laten vormen voor uw keuze voor een beheerder. Op zich is er niets mis mee om de aanbieder van de dienstverlening uit te laten leggen waar zij voor staat en hoe zij tot een bepaalde vorm van dienstverlening (in dit geval beleggen) komt.

Interessant, denk ik dan als vakmatig geïnteresseerde. Over de uitkomst heb ik ook zo mijn bedenkingen, maar de belangrijkste vraag die direct bij mij op kwam was: Heeft een particulier hier iets aan? Ik denk het niet, om een vrij simpele reden: Vraagt u aan een ondernemer welke bouwmaterialen hij gebruikt, als hij bij u een dakkapel komt installeren? Hoe het materiaal is gefabriceerd en met hoeveel mensen hij de klus denkt te klaren? Uit welk land het isolatiemateriaal komt? Ongetwijfeld zullen er individuen zijn, die dit vragen.

Het merendeel zal de consumentenbrief links laten liggen, vanwege twee zaken: gemak en kennisachterstand. De onderliggende techniek zal het merendeel van de particuliere beleggers worst zijn, om het plat uit te drukken. De achterliggende gedachte hierbij is, dat de mens van nature een gemaksdier is. We willen hapklare brokken krijgen aangereikt, waar we niet al teveel over moeten nadenken hoe die brokken tot stand zijn gekomen. Zo leven we al meer dan 100.000 jaar. Dat gedrag verander je niet met een consumentenbrief.

Daarnaast heeft de particuliere belegger een kennisachterstand. Die zal altijd blijven, tenzij iedereen in zijn avonduren de opleiding tot Register Beleggingsanalist gaat volgen. Volgens cursusaanbieder LOI wordt Nederland steeds slimmer, maar dit kan toch niet de bedoeling zijn?

Het epistel is een dappere, maar eigenlijk vruchteloze poging, de consument uit zijn comfort zone te halen. Zal het u uitmaken wat de geloofsbrieven van een bepaalde beheerder zijn? Op basis van welke uitgangspunten hij of zij tot een convictie komt? En gaat u die beheerders allemaal met elkaar vergelijken om tot een oordeel te komen? Het lijkt een beetje op het bedrijf Philips in de jaren 80: briljante ideeën en producten, alleen zat niemand er op te wachten.